Hoofdmenu:
Maurice Nijsten film-
Programmamaker -
Cine Trias Nederland bv
Maurice Nijsten film-
Klein Berghemmerweg 58
6235 AJ Ulestraten (L)
Tel: 043-
Fax: 043-
E-
1 november 2010
Gène Eggen, mens en kunstenaar, deel 1
Een jaar lang volgden Maurice Nijsten met assistentie van Dénise Nijsten-
In zijn ouderlijke woning in Ulestraten vond de kunstenaar het juiste klimaat om uiting te geven aan zijn niet aflatende scheppingsdrang. In de loop der jaren werden honderden opdrachten voor kunst in de openbare ruimte uitgevoerd. Gène Eggen beheerste vele technieken; hij was tekenaar, schilder, monumentaal vormgever, graficus en beeldhouwer. Gène Eggen verwierf zich een unieke plaats in de kunstwereld door eigenzinnig te zijn. Hij haakte immers nooit in bij de verlokkelijke, elkaar snel opvolgende trends, die de moderne kunst-
Zowel in eigen land als in het buitenland is veel werk van de kunstenaar te beschouwen als cultureel erfgoed.
Uit zijn grote oeuvre is speciaal voor de film een selectie gemaakt. Fien Eggen, zelf geschoold zangeres en voordrachtskunstenaar, vertelt hoe het is om te leven met een beeldend kunstenaar. In februari 2000 stierf Gène Eggen.
8 november 2010
Gène Eggen, mens en kunstenaar, deel 2
Een jaar lang volgden Maurice Nijsten met assistentie van Dénise Nijsten-
Ik ben nu eenmaal een kunstenaar, die de stilte van een dorp nodig heeft om te kunnen nadenken en te kunnen werken. Ik moet de bomen zien kunnen groeien en de zon kunnen zien opgaan. En de wereld? De grote wereld die leeft binnen in mij.
Kunst betekent gestalte geven met mooie materialen en op een mooie wijze, daarmee bedoel ik volgens de wetten van de schoonheid van datgene wat in de mens leeft. Vanuit een beeld vertrekkende zal de artiest vorm kunnen geven aan wat hij beleeft, aan wat hem aangrijpt. Voor mij is kunst wanneer ik iets zie in onze samenleving wat misschien weinig mensen zo zien: ik ga dit op mijn manier verwerken en verbeelden, misschien als een soort conservator vasthouden.
De engel is een centraal fenomeen in het oeuvre van Gène Eggen. Hij maakte verschillende engelentypes. In zijn kerststallen belichamen zij de volkse vreugde rond een geboorte. Boven zijn tabernakels in kerken zweven zij rustgevend; zo geven zij de plek wijding. In beide gevallen zijn ze vleugeldragend. Alle Eggen-
15 november 2010
Gène en Frans Eggen, een retrospectief
In deze aflevering kijken we met Frans Eggen terug op zijn bewogen leven en het werken met zijn vader in dezelfde omgeving, maar ieder afzonderlijk op een eigen manier, met een eigen visie.
Frans Eggen werd in 1952 in Ulestraten geboren. Zelf zegt Frans Eggen in een interview: “Ik ben beeldhouwer geworden een paar jaar geleden. De oorsprong ervan ligt in mijn jeugd, omdat je opgegroeid bent in een kunstzinnige familie. Vader beeldend kunstenaar en moeder klassiek geschoolde zangeres. Dus dat trok niet alleen een hele hoop mensen aan, zoals kunstgeïnteresseerden, maar kunst was er thuis altijd. Van ’s morgens tot ’s avonds aan de eettafel: er werd altijd over kunst gepraat. Je kreeg het dus letterlijk met de paplepel ingegoten. Dat begon al als je kind was van een jaar of 6/ 7. Dan mocht je “de plaat poetsen.” De glasplaten schoonmaken, de inktplaten en de lino’s poetsen en van de houtsneden de inkt verwijderen. Ik was in het atelier van mijn vader altijd te vinden tijdens mijn hele jeugd, ik vond het altijd prachtig. Met mijn vader meewerken dus. Toen ik wat ouder was, mocht ik het linnen opspannen en lijstjes meemaken. Ook papier snijden en later toen je ouder was dan kwam de tijd dat je met scherper gereedschap mocht werken. Het voorkappen in hout met het bijltje en de gutsen. Daarna ook het werken met steen, maar dat is natuurlijk zwaarder. Je moet wel een beetje fysieke kracht hebben om in steen te hakken Ik heb in die tijd, in mijn jonge jaren, wel een beetje geboetseerd. Ook heb ik met schilderen een beetje met kleuren geëxperimenteerd, maar nooit de ambitie gehad om in de kunst te gaan. Misschien ook wel omdat ik zag dat het een heel hard leven was. En zeker in mijn vaders geval was het geen dikke boterham. Dat was vechten in zo’n groot gezin en kijken of je van dag tot dag rond kon komen.
Na de Technische school ben ik een aantal jaren weggeweest. Letterlijk gaan zwerven rond de aarde. Dat is ontaard in 26 jaar weg hier van het dorp Ulestraten. De laatste 17 jaar was ik onafgebroken op reis met circussen en gezelschappen. Het was een zeer zwaar en zeer bewogen, maar ook een heel mooi leven. Tot 1994, toen ben ik teruggekomen naar het oude nest, en werd daar omarmd als de verloren zoon.
Dan moet ik denken aan wat mijn vader vroeger zei: De wereld en het geluk liggen in een straal van 5 km om je heen. Daar wilde hij mee zeggen: je vindt in je directe omgeving alles wat je nodig hebt. Vind je het daar niet, dan vind je het nergens. Ik heb dus al die jaren de wereld rond gereisd en dan kom je terug. Dan staat daar een bok, een steen een hamer en beitel en die liggen gewoon op je te wachten. Je hoeft het maar op te pakken. En dat was al die tijd al zo, die vele jaren. Dat voelde ik ook zo, na dat jachtige leven. Het was een dubbel thuis komen. Ik hoefde niet meer te jagen; ik kon iets kwijt. Ik kon iets scheppen, ik kon op vele manieren iets kwijt. Ik heb die hamer en beitel opgepakt en niet meer losgelaten, dag en nacht, vol elan, dat is een hele bijzondere ervaring.”
In de korte tijd dat Frans Eggen als beeldhouwer actief werkte, heeft hij een uitgebreid en prachtig oeuvre vervaardigd. Hij stierf jammer genoeg veel te jong in 2003.